Uğur Mumcu

Uğur Mumcu
Bu toplum, bedeninden hiç eksilmeyen yaralarla yaşıyor…

Gözden kaçanı, görülmeyeni, yok sayılanı, değer verilmeyeni, fark edilmeyeni fark ettirmek için...




14 Temmuz 2015 Salı

İçimizde şenlik var!..


Bırakalım, gölgeler üstümüze çökmeye çalışsın. Bırakalım, dışarıdan bakanlar yalnızca karanlığın kasvetini görsün. Onların gözleri, içimizde yanan ateşi fark edemesin; çünkü o ateş, bize ait, bizimle yaşayan bir sır. Dünya ne kadar ağır bir perde çekerse çeksin, ruhumuzun derinliklerinde bir bahar var. Rüzgârın dalları eğdiği, fırtınanın yaprakları savurduğu anlarda bile, içimizde sessizce çalan bir melodi, dudaklarımızda gizli bir tebessüm duruyor.

Karanlık, belki de bir sınav. Bizi yıldırmak, umudu söndürmek isteyen bir gövde gösterisi. Ama bilmezler ki, asıl güç, görünmeyende saklı. Gözle görülen her şey bir gün solarken, yüreğin taşıdığı neşe, o görünmez ışık, hiçbir fırtınaya boyun eğmez. Onlar dışarıdan bakıp yalnızca sessizliğimizi görsünler; o sessizlikte bir şölen var, bir direnç, bir hayat.

Bizi anlamalarına gerek yok. Anlamaya çalışsalar da, içimizdeki bu coşkuyu çözemezler.
Çünkü biz, karanlığın ötesine bakmayı öğrendik. Gecenin en koyu anında bile, yıldızların varlığını hatırlarız. Bizi kuşatan her ne olursa olsun, içimizde bir yer var ki, oraya kimse dokunamaz. Orası, umudun, sevincin, direncin kalesi. Bırakalım, üstümüze ne kadar gölge düşerse düşsün; o kalenin kapıları hep açık, hep aydınlık. Ve biz, o aydınlıkta, kimsenin bilmediği bir şarkıyı söylemeye devam ederiz.

Siyasi Forum Siyasi-Politik Haber - Makale - Yazılar -- Sosyoloji Toplum bilimi , sosyoloji ders notları

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder