1917 Şubat Devrimi Burjuva Demokratik Devrim

Emperyalist ülkelerin dünyayı kendi aralarında yeniden paylaşmak için başlattıkları I. dünya savaşına kendisine yeni topraklar kazandırmak amacıyla katılan Çarlık, üç yıl boyunca savaşı sonuna kadar sürdürme politikasını devam ettirdi. Ancak 1917 yılına gelinirken, savaş cephelerinde Çarlık önemli başarısızlıklarla karşı karşıyaydı. Ekonomik buhran sürekli derinleşiyordu. 1917 yılına girildiğinde, yiyecek, hammadde ve yakıt sıkıntısı had safhaya ulaşmıştı. 1905 Devrimi okulunda okumuş Rusya proletaryası, Çarlığın yıkılmasının gerektiğini yüksek sesle söylemeye başladı.
1917 yılı 9 Ocak greviyle başladı. Grev süresinde, Petrograd'dan Moskova'ya kadar, hemen her yerde kitle gösterileri yapıldı.
Petrograd polisi, raporunda, "genel grev düşüncesi günden güne yeni taraftarlar kazanıyor, 1905'de olduğu gibi gitgide yaygınlaşıyor" diyordu.
18 Şubat günü, Petrograd'da Putilov fabrikasında grev başladı. 22 Şubat'ta büyük fabrikaların çoğunda işçiler greve girdiler. 23 Şubat'ta (8 Mart) uluslararası kadınlar gününde, kadın işçiler, açlığa, savaşa ve Çarlığa karşı kitlesel bir gösteri yaptılar. Petrograd'da işçiler, grevlerle kadınların gösterisini desteklediler.
24 Şubat gününe girildiğinde 200.000 işçi grev halindeydi.
26 Şubat günü General Kabalov, askeri birliklere, gösterilerin dağıtılması için ateş açmaları talimatı gönderdi. Ancak askerler, işçilerin üzerine ateş açmayı reddettiler.
27 Şubat günü menşeviklerin ve sosyalist-devrimcilerin çoğunluğa sahip oldukları Petrograd sovyeti, İzvestia gazetesi aracılığıyla, ülke çapında sovyetler kurarak yerel iktidarları ele geçirmek için çağrı yayınladı.
27 Şubat günü ayaklanan işçi ve askerler, bakanları ve generalleri tutuklamaya başladılar. Ayaklanan asker sayısı, sabah 10.000 kadarken, akşam sayısında 60.000'e ulaştı.
Bu gelişmeler karşısında, Çar, tahtını bıraktığını açıkladı. Artık Çarlık yıkılmıştı.
Aynı gün, burjuvazinin Duma'daki temsilcileri olan Liberaller, Menşevikler ve Sosyalist-Devrimcilerle anlaşarak, Devlet Duması Geçici Komitesi'ni kurdular. Komitenin başkanlığına, bir toprak ağası ve monarşist olan Rodzyanko'yu getirdiler. Petrograt İşçi ve Askeri Temsilcileri Sovyeti'nin menşevik ve sosyalist-devrimci şefleri, burjuvaziyle anlaşarak Geçici Hükümet kurulmasını onayladılar ve Hükümetin başına Çar II. Nikolay'ın kendi hükümetine başkan yapmak istediği Prens Lvov getirildi.