Uğur Mumcu

Uğur Mumcu
Bu toplum, bedeninden hiç eksilmeyen yaralarla yaşıyor…

Gözden kaçanı, görülmeyeni, yok sayılanı, değer verilmeyeni, fark edilmeyeni fark ettirmek için...




2 Ocak 2012 Pazartesi

Oy maral gözlü çocuk Bilir misin, kalemim kılıç kağıt kalkanım

 OY MARAL GÖZLÜ ÇOCUK

Oy maral gözlü çocuk
Bilir misin, kalemim kılıç  kağıt kalkanım
Senin için üzerime ne duvarlar yıkılır
Kan kokulu ne duvarlar örülür bilir misin
Ve her gün batımında bir kalem kırılır
Yağlı urgan  boynumda,  ellerimde al kanım…
Oy çocuk, oy maral bakışlım
Son demlerinde ağlatırlar mor salkımlı baharı
Bilir misin, kaç kuşun kanadına ayrılık yazarlar
O ne utanmaz karanlıktır, yanar yürek harı
Kapkara bir delik açılır insanlığın tam ortasında
Senin için ciğerime  ne mezarlar kazarlar…
Oy maral gözlü çocuk
Bilir misin, bu akan özgürlüğün selidir önümde
Aydınlıktır, sanadır,  bir o kadar asidir ve deli
Senin için alev almış gözlerimde
Kaç sırdaşı sürükler kahpeliğin yeli bilir misin
Ve serin sabahlara eser seher yeli
Yüreğim titrer, ürkek serçeler ellerimde…
Bilir misin oy maral gözlü çocuk
Dağlarımın doruklarına az kaldı
Ve ekmek kadar aç olduğumuz aşka
Kurudukça toprak ve susadıkça fidanlar yeşerecek
Senin için ektiğim sevda tohumları başka
Darağacından uzandıkça gökyüzüne boy verecek…
Oy maral gözlü çocuk
Dinle bak, tabanı inleten ayak seslerini buluşturdum
Ne ağla artık ne de kapa gözlerini
Senin için aydınlığı çağlar öncesinden tutuşturdum
Ve benim ve bizim için ateşledim közlerini
Bilir misin…

Canan Arslan
Siyasi Forum Siyasi-Politik Haber - Makale - Yazılar -- Sosyoloji Toplum bilimi , sosyoloji ders notları

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder